Slotfestival LICHTING RITCS gaat dit jaar helemaal digitaal. Deze week vertelt masterstudent Sofie Vermeir over haar eindwerk en parcours in de afstudeerrichting Animatiefilm. Haar masterproef Tot de dood ons scheidt gaat over een oude man, Leon, die samenleeft met het lijk van zijn vrouw. Elke dag herbeleeft hij momenten met zijn vrouw door middel van foto's uit zijn dagboek. Tot op een dag een verloren dagboek pagina zijn hele stramien hopeloos in de war stuurt.
Waarom wou je dit verhaal vertellen?
Sofie: "Als mensen aan animatiefilm denken, hebben ze vaak enkel vrolijke films voor ogen. Ik wilde graag eens de andere kant op gaan door iets lugubers te vertellen met een humoristische toets. In mijn film geef ik het mooie en schattige van een oud koppel weer, maar in een donkere sfeer. Als mensen verschillende gevoelens kunnen beleven tijdens het kijken, vind ik mijn film geslaagd."
Waarom heb je gekozen voor het thema van het loslaten?
Sofie: "Iemand verliezen is één van de pijnlijkste ervaringen die je kan meemaken, zeker als je er tientallen jaren liefde mee gedeeld hebt. Je hebt een dagelijkse routine gecreëerd met die persoon die plots wegvalt. De maatschappij zegt ons dat we altijd vooruit moeten met ons leven. Maar wat als we dit niet kunnen of niet willen?"
Op welke aspecten van je eindwerk ben je het meest trots?
Sofie: "Ik heb grauwe kleuren en veel texturen gebruikt, zodat het verhaal en de looks een goede samenhang hebben. Maar ook de humoristische elementen vind ik een leuke toets aan mijn film. Humor is een heel belangrijke manier om dingen te verwerken, maar ook om een balans te brengen in een donker verhaal."
Wat neem je mee uit je ervaringen op het RITCS?
Sofie: "Wat me de in de eerste weken is verteld, zal ik voor altijd onthouden: wij als animatoren zijn ook de acteurs in onze film. Er staat niet voor niets een heel grote spiegel op de animatieafdeling waarin je jezelf kan bekijken wanneer je iets acteert. Referentie is zo belangrijk tijdens het animeren.
En ook dit: er is nu zo veel mogelijk met de computer, maar je kan nooit de feeling evenaren van de traditionele animatie met zijn geschilderde backgrounds of texturen op papier. In mijn masterfilm heb ik dan ook zelfgemaakte texturen gebruikt, om toch een kleine toets van het traditionele erin te verwerken."
