De warme man, trotse vader, gedreven geluidsman en gewaardeerd vakhoofd Frank Struys is overleden. Vanuit het RITCS gaan onze eerste gedachten naar zijn vrouw en kinderen die hun dierbare man en vader hebben verloren. Het RITCS deelt in het verdriet om het heengaan van een gepassioneerde vakman en enthousiasmerende docent.
Al in de jaren zestig bepaalde de immer rechtstaande en toen piepjonge Frank Struys mee de ‘sound’ van legendarische televisieseries zoals “Kapitein Zeppos” en “Johan en de Alverman”. Meer nog dan in televisie heeft Frank zijn eigenzinnige geluidsstempel gedrukt op de Belgische filmgeschiedenis, van de jaren zeventig tot en met vandaag. En dat aan beide zijden van de taalgrens, in het superdiverse Brussel en in het buitenland. Hij bouwde bruggen tussen de Vlaamse en Franstalige cinema en stond met zijn ‘perch’ en français of ‘boom’ in English op nationale en internationale sets van “Home Sweet Home” (1973), “Le Fils d’Amr est mort” (1975), “Brussels By Night” (1983), “Wait Until Spring Bandini” (1989), “Sur la terre comme au ciel” (1992), “Vergeten Straat” (1999), “Unspoken” (2008), “Marina” (2013) en tientallen andere speelfilms.
Verschillende generaties getalenteerde filmmakers heeft hij met raad en daad bijgestaan, van Jean-Jacques Andrien en Marion Hänsel, over Stijn Coninx en Dominique Deruddere tot en met Fien Troch. In 2007 werd Frank vakhoofd sound design aan het RITCS. Met zijn decennialange professionele- en levenservaring gaf hij gestalte aan een nieuwe geluidsopleiding en inspireerde hij tal van collega’s en studenten. Niet alleen in het RITCS ook in het Franstalige INSAS deelde hij zijn kennis en metier. Zijn pedagogisch engagement was meer dan een voltijdse job. Zelfs op z’n zeventigste was Frank nog zo open van geest en jong van lichaam dat niemand zijn juiste leeftijd raadde. Steeds met een boek in zijn hand, een nieuw idee in zijn hoofd en een verhaal in zijn hart was hij zeer aanwezig op het RITCS. Altijd in bescheidenheid, altijd met passie en wijsheid. Een agressieve ziekte heeft sterke Frank geveld, maar in onze herinneringen blijft hij die rechtopstaande, fiere man en vader die zijn vrouw, kinderen, vrienden, collega’s en studenten oprecht en intens graag heeft gezien. Met Frank verliest het RITCS een van de steunpilaren van de school en de afdeling sound design. Ook al heeft hij nu definitief afscheid genomen, zijn vakkennis, geestdrift en generositeit zal altijd door de gangen van het RITCS blijven waaien en nieuwe generaties studenten en collega’s blijven inspireren.
Dank & merci beste Frank.
Namens het RITCS
Wouter Hessels
