RITCS’ers trekken naar Ecuador voor masterproject
Voor de opnames van een kortfilm in het kader van een masterproject trok een bende RITCS’ers naar Ecuador. We spraken met bezielster Ariane Tavernier over hun gedeelde ervaringen en wat er zoal allemaal mis kan lopen op een filmset.
Hoi Ariane! Vanwaar de keuze voor het verre Ecuador?
Ik ben zelf half Ecuadoriaanse, en heb tijdens mijn leven heel wat heen en weer geschipperd tussen beide landen. Al van mijn eerste jaar op het RITCS wist ik dat ik een film wou draaien in Ecuador. Eigenlijk mocht dat niet zomaar, omwille van verzekeringen van materiaal etc. En ook financieel kregen we geen steun. Maar ik was vastberaden en wou absoluut ook mensen meenemen, dus zo geschiedde.
Waar gaat je masterproject juist over?
Het is een fictieve kortfilm genaamd “Entre dos mares” of “Tussen twee zeeën” in het Nederlands. Het is gebaseerd op mijn eigen ervaringen, maar vertelt een ander verhaal. Ik heb zelf gescheiden ouders, mijn papa is Belg, mijn mama is Ecuadoriaanse. Op mijn 8e verjaardagsfeest, destijds in Ecuador, kwam mijn vader op bezoek, maar dat is toen een beetje slecht afgelopen. Nu heb ik voor mijn masterproef het omgekeerde gedaan. De gasten van het feest veronderstellen dat de komst van de vader het verjaardagsfeest zal ruïneren, maar eigenlijk zijn het de vooroordelen en veronderstellingen van de familie zelf die de dag om zeep helpen.
Hoe lang ben je uiteindelijk in Ecuador geweest?
Ik ben zelf vertrokken op 10 maart voor het voorbereidende werk. De rest van de Belgische crew is dan gekomen op 4 april, om dan op 14 april beginnen draaien. We hadden uiteindelijk 6 volledige draaidagen, en dan nog een marge van 5 extra dagen ingebouwd.
Dat lijkt me een krappe timing, nee?
Alles ging inderdaad heel snel. Van het RITCS-team was ik ook de enige persoon die vlot Spaans kon begrijpen én spreken, dus door het vele vertaalwerk kwam er ook nog heel wat extra stress en verantwoordelijkheid bij. De mentaliteit ter plaatse is ook helemaal anders dan in België. Het is allemaal veel losser, daar had ik de crew op voorhand voor gewaarschuwd. En uiteindelijk zijn er tijdens het draaien ook nog heel wat zaken fout gelopen.
Zoals?
Oh, vanalles. De derde draaidag ging van start met een kind dat meespeelde als figurant maar plots een been had gebroken. Gewoon door een stom ongeluk. Ondertussen is ze alweer beter, maar dat is op het moment zelf wel enorm schrikken. Er brak ook een storm uit waardoor het hotel was overstroomd en alle decorstukken weggehaald moesten worden. Of enkele figuranten uit een nabijgelegen hippie/surfersdorpje die niet helemaal bij hun positieven waren en onze rekwisieten begonnen op te eten. Dat waren boterhammen die er al 4 dagen lagen.
Oef, dat kan al tellen. Hopelijk waren er toch ook wel leuke momenten?
Natuurlijk, ondanks alle complicaties was het wel een supertof project, en we hebben er ook heel veel uit geleerd. Iedereen deed ook ontzettend veel moeite om elkaar te begrijpen en er voor elkaar te zijn, wat dan ook eindigde in enkele emotionele speeches aan het einde van de draaiperiode.
Wat heb je zelf zoal geleerd uit de ervaring?
Hoe belangrijk het is om de juiste mensen mee te nemen. Zonder de groep zou dit project nooit gelukt zijn. Ook zeker in het begin, toen ik alleen op locatie zat, had ik echt nood aan steun. Dan merk je nog meer hoe essentieel het is om je te omringen met een goed team. Iedereen was heel open en gemotiveerd dus dat was bijzonder fijn.
En wat nu?
Begin mei zijn we begonnen met de montage van de beelden om hopelijk tegen midden juni af te ronden. Dan moet het geluid en de grading nog gebeuren, dus we hopen het project volledig af te ronden in de loop van de zomer.
En na het afstuderen?
Dat ligt nog even helemaal open. Misschien ga ik nog wel iets anders studeren. We zien wel.
Volg de kortfilm op Instagram: @entredosmares_short.
Een project van:
Ariane Tavernier - Regie
Marthe De Smedt - Productie
Elias Godts - DOP
Celia Scheij - 1AD
Lotte Bosmans (Regie) - Art director
Glauke Vankeirsblick (Cinematografie) - 1AC
Pieter Desmet - Chef Sound
Reetta Saarikoski (uitwisselingsstudent Finland) - Set Dresser