In Tristis opent zich een wereld waarin een veelvoud aan levende lichamen een weg zoeken in hun lusten en verlangens. Maskers worden opgezet. Gezichten vervagen. Vervormingen worden tentoongesteld.
Stemloze figuren vertellen het (innerlijk) geweld dat hen wordt aangedaan ; het monster is niet de beul maar diegene die het geweld ondergaat.
Dient het masker als bescherming of als tweede opperhuid die mee ademt? Herkennen we de mens of is die enkel te reduceren tot een hoopje vlees?
Tristis is de masterproef van Ferenc Balcaen. Samen met zijn team onderzoeken ze hoe het menselijk lichaam kan transformeren. Ze haalden hun inspiratie bij ‘Tuin der lusten’ van Jheronimus Bosch en zette dit om in taferelen en figuren die buiten de norm vallen. Hoofdthematieken die tijdens de creatie aan bod kwamen zijn gender, geweld, transgressie en seksualiteit.
“Het is juist de negatieve kracht van het geheim, van de sluier en de verhulling die de begeerte wekt en de lust intensiveert. Wie verleidt, speelt met masker, met illusies en schijngehalten. Transparantie vernietigt de speelruimte van de lust. Duidelijkheid laat geen verrassend verleidelijke sluipwegen bestaan, maar is rechttoe-rechtaan doelgericht. “
~ Byung-Chul Han
Credits
Ferenc Balcaen, masterstudent drama-regie aan het RITCS. Ellen Sterckx, Marie-Christine Verheyen en Pepijn Vandelanotte, oud-studenten drama-spel aan het RITCS, spelen mee in de voorstelling.
Ruben Bongaerts, Remco Wuyts en Lars Uten, studenten podiumtechnieken aan het RITCS, staan in voor de scenografie, lichtontwerp en productie. Daarnaast werden de kostuums gemaakt door Kito Kotsuane en Zazie Bakos en de muziek door Rint Mennes.
De voorstelling wordt gecoacht door Dirk Verstockt, Bart Capelle, Renee Goethijn
