In het kader van het slotfestival LICHTING RITCS vertelt Zana Bulteel, eindejaarsstudente Schrijven, over haar reis naar Zuid-Korea ter voorbereiding van haar masterproef.
Voor je masterproef ben je een maand naar Zuid-Korea getrokken om te researchen. Wat heb je daar allemaal gedaan?
Mijn scenario Terug naar Busan gaat over Hojoon, een Zuid-Koreaanse jongen die net gedaan heeft met zijn legerdienst en in het begin van het verhaal zijn beste vriend Juno verliest aan zelfdoding.
Tijdens mijn verblijf in Zuid-Korea heb ik dezelfde tocht afgelegd als mijn hoofdpersonage. Onderweg heb ik in een reisdagboek beschreven welke dorpjes ik doorkruiste, wat de atmosfeer was, hoe de mensen zich daar kleedden en welke gesprekken ik had met de lokale bevolking om ze te leren kennen op een dieper niveau.
Hoe heb je je kunnen inleven in een mannelijk personage dat bovendien ook uit een heel andere cultuur komt?
Voor zolang ik me kan herinneren, heb ik altijd meer met mannen dan met vrouwen opgetrokken. Mannelijke kwetsbaarheid heeft mij daarbij altijd al enorm geboeid.
Toen ik twee jaar geleden mijn toenmalig lief ben gaan opzoeken in Zuid-Korea hebben we samen rondgetrokken en heeft hij mij onderweg verteld over hoe het Zuid-Koreaanse educatiesysteem hem tegenhield om zichzelf te ontplooien. Daar ben ik hem heel dankbaar voor, want eindelijk had ik een specifieke setting gevonden voor een verhaalidee over twee vrienden dat al lang in mijn hoofd zat.
Hoe ben je veranderd ten opzichte van de Zana die pas toekwam op het RITCS?
In het begin was ik bang van Brussel, maar nu wil ik hier blijven wonen omdat de stad je uit je comfortzone haalt en je sterker maakt. Toen ik toekwam kon ik niet koken, maar nu maak ik mijn kimchi zelf. (lacht)
