In de educatieve opleidingen word je gevormd tot gepassioneerd kunstenaar-leraar. Twee jaar na de start van deze opleiding – een samenwerking tussen het RITCS en het Koninklijk Conservatorium Brussel - zijn momenteel zo’n 60 studenten goed op weg om hun diploma te behalen. We benaderden enkelen van hen - vanop een veilige afstand - om wat meer te vertellen over het reilen en zeilen van de opleiding.
De popsterren van de educatieve opleiding wouden liever veilig en semi-anoniem gefotografeerd worden, maar we geven toch hun namen mee. V.l.n.r.:
Nicolas Van Belle, 29 jaar, Educatieve Master – Gitaar
Sterre De Vresse, 29 jaar, Educatieve Master – Radio
Emanuel Van Mieghem, 27 jaar, Educatieve Master – Jazz, Contrabas
Waarom hebben jullie gekozen voor de Educatieve Opleiding?
Sterre: Tijdens mijn studies gaf ik al Nederlandse les aan volwassenen. Eerst was dit vooral om mijn studies te betalen, maar zo heb ik ontdekt dat ik dat eigenlijk heel graag doe. Nadien gaf ik ook workshops als freelance artistiek medewerker bij Aifoon, een organisatie rond geluidskunst en luisterkunst. Toen begon stilaan het besef te groeien dat ik zeker werk wou zoeken in deze branche. Tegelijkertijd vroeg ik me af of mijn manier van lesgeven wel “juist” was, of hoe het eigenlijk zou moeten zijn. Corona was voor mij ook het ideale moment om dit extra diploma te behalen.
Nicolas: Ik zal maar eerlijk zijn, ik was na mijn studies aan het Conservatorium van Gent eigenlijk helemaal niet van plan om leerkracht te worden. Net voor de lockdown had ik mijn job in de horeca opgezegd, en toen kreeg ik plots een jobaanbieding van mijn voormalige gitaarleerkracht. Ik mocht aan de slag om zelf gitaarles te geven, op voorwaarde dat ik dit diploma zou behalen. En uiteindelijk voel ik me nu wel op mijn plek, het is veel beter dan een job waar je uiteindelijk niet meer veel bezig bent met je passie.
Emanuel: Ik gaf sowieso al les, niet voor mijn instrument maar als initiatieleraar. Ik wou sowieso nog iets bijleren en daarnaast bleek het diploma wel echt van belang te zijn als je aan de slag wilt gaan in het deeltijds kunstonderwijs. Dus het was eigenlijk een logische keuze.
Zijn er specifieke projecten waar jullie momenteel aan werken?
Sterre: We zijn net begonnen aan het opleidingsonderdeel “Kunstenparticipatie en diversiteit”. Iedereen is in groepjes verdeeld waarbij we zelf een thema hebben gekozen, en vervolgens moeten we de andere groepen lesgeven over dit specifieke onderwerp. In ons groepje gaat het bijvoorbeeld specifiek over kinderen die in het autismestoornisspectrum leggen. Zo leren we bij over de verschillende topics, maar krijgen we tegelijkertijd ook al les van elkaar.
Welk opleidingsonderdeel spreekt jullie het meeste aan?
Nicolas: In mijn geval specifieke vakdidactiek, simpelweg omdat dit het dichtste aanleunt bij mijn werk als gitaarleerkracht. Uit deze lessen heb ik op korte tijd al heel veel materiaal kunnen putten om meteen in de praktijk toe te passen. Er wordt ook een onderscheid gemaakt tussen een instrument en musiceren in groep.
Emanuel: Akkoord, ook wel omdat de docent van dit vak echt heel goed is. Hij is zelf ook een jazzmuzikant en bij hem kon ik ook echt uitweiden over onderwerpen die ik interessant vond. Nicolas en ik hadden vaak ook maar met ons tweeën les, dus er was een heel persoonlijk en nauw contact.
Zijn er bepaalde elementen aan de opleiding die je niet meteen had verwacht?
Emanuel: Die vraag is natuurlijk ook een beetje afhankelijk van de context. Ik had persoonlijk graag nog veel meer praktijklessen en workshops gehad, maar dat was natuurlijk niet altijd mogelijk omdat we vaak op afstand les moesten volgen. Maar wij hebben de richting natuurlijk nooit meegemaakt in normale omstandigheden, dus het is moeilijk om daar een oordeel over te vellen.
Sterre: Je voelt wel wat de bedoeling is van de richting, hoe het zou moeten zijn. Maar er zijn jammer genoeg veel zaken die geannuleerd moesten worden, of op een andere manier aangepakt werden.
Anderzijds ben ik wel ook positief verrast van het persoonlijke aspect. De RITCS-sfeer en het nauwe contact met de docenten zitten ook nog heel erg ingebakken in de Educatieve Master, dat had ik niet meteen verwacht. Het voelt nog steeds als het RITCS.
Emanuel: Er wordt wel echt rekening gehouden met iedere student afzonderlijk. En waar je in je bachelor misschien nog wat meer verplichte vakken moet volgen, kan je hier al wat meer je eigen richting bepalen.
