Amina Hatim, Una Kreso en Nele Vandael kunnen als scenaristencollectief stilaan aardige geloofsbrieven voorleggen. Focus Knack sprak met onze alumni schrijven over hun parcours. 'Laat ons niet lullig doen: we hebben veel werk te danken aan MeToo. In vele ogen zijn wij de perfecte formule: jong, vrouwelijk en multicultureel.' (Bron: Focus Knack, Foto: Charlotte De Cort)
We zitten in de vergaderzaal van Grensoverschrijvend Collectief, vier hoog langs het Kanaal in Molenbeek. Amina Hatim, Una Kreso en Nele Vandael vonden elkaar in de masteropleiding scenarioschrijven aan het Ritcs en bundelden al snel nadat ze afgestudeerd waren de krachten. 'We werkten in onze vrije tijd aan een eigen reeks, en dat liep zo vlot dat we ons gingen afvragen waarom we ooit nog apart zouden schrijven', vertelt Vandael. 'Het gebeurt echt zelden dat drie mensen elkaar zo goed aanvoelen dat ze zelfs elkaars zinnen perfect kunnen afmaken wanneer ze op afstand in Google Docs aan het werken zijn.' Met hun collectief hopen de twintigers ook de Vlaamse fictie eindelijk richting de jaren twintig te manoeuvreren. Versta: met oog voor sterke vrouwenrollen, culturele diversiteit en weg van de klassieke tropes.