Wat als iemand de diepste geheimen van je smartphone openbaar dreigt te maken? Hacked, de eerste fictiereeks van de jonge Brusselse regisseur en alumna Laura Van Haecke, houdt generatie Z een spiegel voor. “Ik wil jongeren aanzetten om er voorzichtig mee om te gaan.” (Bron: Bruzz)
Corona dwingt ons almaar meer in de huid van de aan hun scherm gelijmde digital natives waar Hacked om draait: omdat een van ons positief getest heeft, verloopt ons geplande gesprek per vermaledijde videocall. “Ik heb die digitale tools altijd op een afstand gehouden,” zegt Laura Van Haecke met een lichte grijns. “Soms voel ik me een omaatje dat achterophinkt. Ik ben een beetje nostalgisch daarin, ik mis de tijd dat de melkboer gewoon met zijn flessen aan de deur stond. Ook al drink ik geen melk.”
Van Haecke, die in 2016 debuteerde met haar afstudeerproject aan het RITCS Seul à seule en met het bekroonde Howling in 2020 een tweede kortfilm draaide, behoort net niet tot generatie Z die ze portretteert in Hacked. “In de West-Vlaamse middle of nowhere waar ik ben opgegroeid, was mijn moeder de eerste met een gsm. Zo'n witte bak met een keilange antenne. Een smartphone heb ik als tiener niet gehad. Sociale media ook niet. Op de middelbare school werd er wel al ge-msn'd, om te chatten, maar jongens stuurden er toen ook al naaktfoto's van meisjes rond.”
