Meer dan twee jaar geleden sloegen RITCS en KCB sloegen de handen in elkaar om samen een Educatieve Master Podiumkunsten en Audiovisuele Kunsten in te richten. Na de afgelopen maanden van het eerste academiejaar blikt Jan Geers, coördinator van de Educatieve Master Podiumkunsten, terug en vooral ook vooruit.
We wilden heel bewust niet de zoveelste stoffige educatieve kunstopleiding zijn, die zijn er al meer dan voldoende. Daarom focussen we heel bewust op het profiel van de verbindende kunstenaar vanuit het liefhebben van de kunst, de maatschappij, de traditie en de vernieuwing.
We staan ook met ons beide voeten in de Brusselse praktijk en willen als heel kleine opleiding de stad en haar kinderen iets teruggeven. Daarom ontwikkelen we jaarlijks een sociaal-artistiek project. Dit jaar was dat de Stoeterij, een project waarin 120 Brusselse kinderen aan de slag gingen met onze studenten rond het thema Carnaval.
Ikzelf was begeleider van een groep studenten die aan de slag gingen met een groep leerlingen uit het bijzonder onderwijs. De Brusselse Cardijnschool was gastheer. Ik zag een team uiterst getalenteerde muzikanten, schrijvers, musical-artiesten, theaterregisseurs, acteurs, schrijvers en woordkunstenaars samen met een groep kinderen een structuur bouwen van gelijkwaardigheid.
De jongeren genoten zichtbaar van iets wat zo eenvoudig is: samen met onze kunstenaars het plezier en de schoonheid delen. Samen waren ze een gemeenschap en hadden ze gesprekken. Vaak was ik ontroerd, maar bovenal was ik trots. Trots op onze studenten. Trots op de leerlingen. Trots op het feit dat niets onmogelijk is zolang we de schoonheid kunnen delen.
Jammer genoeg heeft het coranavirus ons project net voor de eindmeet gekaapt. Maar volgend jaar zullen we er opnieuw staan. Omdat er nood is aan verbindinde kunstenaars, meer dan ooit.
